Ik ben veel in het landschap omdat het een samenspel is van natuurlijke processen en menselijke invloeden. Landschappen zijn dynamische en veranderen voortdurend, waardoor ze fascinerend en inspirerend zijn. Het is een subjectieve beleving en mijn voorkeur gaat uit naar een open landschappen. Ik voel mijn verbonden met zowel de aarde als met het universum. Ook een opkomende zon zorgt voor een persoonlijke ontboezeming. Mijn blik gaat iets hoger dan de horizon en alle scheidingen vallen weg. Dan verlies ik mijzelf in die grote ruimte en voel mij verbonden en oneindig.
En zo vertel ik mijn subjectieve beleving van het landschap in mijn schilderijen over de verbondenheid en het oneindige. En ook de sublieme mens in het nietige landschap. Waar het mij om gaat is tevens het eerherstel van de Romantische opvattingen in onze samenleving en de schilderkunst want tijdens het ervaren van non-dualiteit kan ik teruggaan naar een open dimensie zonder scheidingen.
Ik schilder met alkyd en olieverf op linnen en kies ervoor om delen van de ondergrond niet geheel te bedekken waardoor textuur en kleur van de ondergrond zichtbaar blijft. Maar ook door kleur, transparante verflagen en de applicatie van verf zoals impasto en imprimatura, worden grenzeloze verbindingen en eenheid tastbaar.
Elk seizoen schilder ik een paar landschappen met de bedoeling de invloed van de verschillende kleuren en texturen van het landschap weer te geven. Zon ontstaan er series van kleine werken op A4 formaat zodat het eenvoudig is om te aanschouwen. Het schilderen op linnen en de kleur van mijn ondergrond speelt een grote rol omdat ik gedeelte onbedekt laat en het op tijd stoppen is even belangrijk tijdens het schilderen.
Langzaam, misschien wel over een paar jaar, komen de seizoenen tot stand. Ik maak eerst tekeningen van het landschap en het schilderen wordt opgebouwd vlak voor vlak en laag over laag. Ik zoek naar composities die uitdrukking geeft aan een wereld waar alle tegenstellingen zijn opgeheven en dat is gelijk aan pure schoonheid van het onmetelijke landschap.
Ook mijn handschrift is voor mij belangrijker dan een strak landschap dat een precieze en gedetailleerde weergave heeft. Natuurlijk ligt de nadruk op vormen, lijnen en kleuren zonder veel vervaging of abstractie maar mijn stijl is dan maar realistisch met een beperking.
Wulfila Wallenburg 2025