door je creativiteit op te roepen, kun je dingen maken die anders niet hadden bestaan

In mijn werk speel ik graag met onbewust opgeslagen beelden. Deze beelden maak ik bewust door erover na te denken. Al deze onsamenhangende beelden vormen uiteindelijk een begrijpelijk beeld. Met behulp van woorden onderzoek ik wat mij bezielt en welke vorm ik in het middelpunt kan zetten. Deze vorm is dan de hoofdemotie. Als voorbeeld neem ik het werk met de duikboot. Ik trek mij op dat moment terug in mijn schulp in een omgeving waar ik mij veilig en toch verbonden voel met de wereld om mij heen. De sfeer straalt iets van verborgenheid uit en een gevoel van verbondenheid doordat er verschillende identiteiten zichtbaar zijn. Je kunt je terugtrekken en tegelijkertijd geeft het een gevoel van verbondenheid. 

Daarnaast werk ik ook met duidelijke onderwerpen zoals landschappen, steden en dorpen.

Om tot al deze beelden te komen, ga ik naar een locatie, dwalen of gebruik herinneringen vanaf foto’s. Dan ga ik manieren bedenken hoe ik het kan uitwerken en probeer het onderwerp op verschillende manieren te benaderen. Vervolgens maak ik een keuze die het beste lijkt. 

Vanuit de ervaring met tekenen en schilderen ben ik gaan werken met fineliners, brush, grafietpotloden, acryl, olieverf en aquarel. Meestal ga ik eerst tekenen, want van beter tekenen kan ik beter schilderen. En de keuze tussen acryl en olieverf is bij mij dezelfde als tussen snert en tomatensoep; net waar ik zin in heb. Ik maak werken met meerdere betekenissen die de toeschouwer laat nadenken over het eigen bestaan.