Tijdens mijn dwaling door Gorredijk vond ik de overgang van binnen naar buiten een fijne subjectieve
beleving. Ik legde verbanden met de wereld om mij heen. De mens als sociaal wezen en de overgang
van binnen naar buiten. Maar ook het spanningsveld: enerzijds heb ik het verlangen om ergens bij te
horen, anderzijds om authentiek mijzelf te zijn. In dit werk zie ik een landschap dat niet oordeelt, ik
mag er zijn, zuiver authentiek. Door bij dit werk stil te staan, kijk ik opnieuw naar mijn leven en
verbind ik mij met iets dat groter is dan wijzelf. De geabstraheerde vormen tonen een plattegrond
van Gorredijk, de draslanden nabij de Alde Le, een boom en spatieuze ruimte geventileerd uit de
omgeving van de Dwersfeart. Het werk is geschilderd met het Zorn palet. Het leem dient als
kleurschakering en komt van de plaggenhutten.